|
| 9 |
LIBER SAPIENTIAE SOLOMONIS |
Wisdom - Wycliffe Bible(14c) |
Wisdom - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Deus patrum meorum, et Domine misericordiæ,
qui fecisti omnia verbo tuo,
|
|
|
Solomon prays for Wisdom. Wis.9.1-18 |
| 2 |
et sapientia tua constituisti hominem,
ut dominaretur creaturæ quæ a te facta est,
|
|
|
|
| 3 |
ut disponat orbem terrarum in æquitate et justitia,
et in directione cordis judicium judicet:
|
|
|
|
| 4 |
da mihi sedium tuarum assistricem sapientiam,
et noli me reprobare a pueris tuis:
|
|
|
|
| 5 |
quoniam servus tuus sum ego, et filius ancillæ tuæ;
homo infirmus, et exigui temporis,
et minor ad intellectum judicii et legum.
|
|
|
|
| 6 |
Nam etsi quis erit consummatus inter filios hominum,
si ab illo abfuerit sapientia tua, in nihilum computabitur.
|
|
|
|
| 7 |
Tu elegisti me regem populo tuo,
et judicem filiorum tuorum et filiarum:
|
|
|
|
| 8 |
et dixisti me ædificare templum in monte sancto tuo,
et in civitate habitationis tuæ altare:
similitudinem tabernaculi sancti tui quod præparasti ab initio.
|
|
|
|
| 9 |
Et tecum sapientia tua, quæ novit opera tua,
quæ et affuit tunc cum orbem terrarum faceres,
et sciebat quid esset placitum oculis tuis,
et quid directum in præceptis tuis.
|
|
|
|
| 10 |
Mitte illam de cælis sanctis tuis,
et a sede magnitudinis tuæ,
ut mecum sit et mecum laboret,
ut sciam quid acceptum sit apud te:
|
|
|
|
| 11 |
scit enim illa omnia, et intelligit,
et deducet me in operibus meis sobrie,
et custodiet me in sua potentia.
|
|
|
|
| 12 |
Et erunt accepta opera mea,
et disponam populum tuum juste,
et ero dignus sedium patris mei.
|
|
|
|
| 13 |
Quis enim hominum poterit scire consilium Dei?
aut quis poterit cogitare quid velit Deus?
|
|
|
|
| 14 |
Cogitationes enim mortalium timidæ,
et incertæ providentiæ nostræ;
|
|
|
|
| 15 |
corpus enim quod corrumpitur aggravat animam,
et terrena inhabitatio deprimit sensum multa cogitantem.
|
|
|
|
| 16 |
Et difficile æstimamus quæ in terra sunt,
et quæ in prospectu sunt invenimus cum labore:
quæ autem in cælis sunt, quis investigabit?
|
|
|
|
| 17 |
Sensum autem tuum, quis sciet, nisi tu dederis sapientiam,
et miseris spiritum sanctum tuum de altissimis,
|
|
|
|
| 18 |
et sic correctæ sint semitæ eorum qui sunt in terris,
et quæ tibi placent didicerint homines?
|
|
|
|
| 19 |
Nam per sapientiam sanati sunt
quicumque placuerunt tibi, Domine, a principio. |
|
|
|